Yanına Varamadım Ya Rasulullah
Yanına Varamadım Ya Rasulullah
Cemalini bir kez göremedim
Nur-u gül Peygamberim
Sen gidince deryalar susdu
Çoşmuyor artık, ağlıyor
O gül ravzana varamadım
Sen öldükten sonra aradan
Asırlar, seneler geçti
O nur çehrene varamadım
Güller gülsede, senin
Hasretinden hıçkırırcasına ağlıyor
Gönlüm senin için yanar
Yüreğim senin için sızlar Ya Rasulullah
Rüyamda Senin o nur dolu yüzünü
Gördüm, baktım şemailine yüzün gülmüyordu
Uyandım, sabah kuşları ötmüyordu
Kalbim buruklaştı
Yüreğim Rasulullah’ a hasret
Gönlümün gülüsün sen Ya Rasulullah
Nur-i çehren, aşkımın ateşiyle
Pervaza döner
O nur Ravzana gelemedim
Ya Rasul
Tutulan ayaklarımmıydı yoksa
Aklım mı?
O gül ravzana gelemedim
Aşkınla kavrulan şu yüreğim
Dayanamıyor artık
Ey Nebi
Senin aşkınla, yandı figanım
Gönlümün gül deryası durdu
O gül çehrene varamayacığını
Anlayınca susdu artık…
|