Yanına Varamadım Ya Rasulullah

Cemalini bir kez göremedim
Nur-u gül Peygamberim
Sen gidince deryalar susdu
Çoşmuyor artık, ağlıyor

O gül ravzana varamadım
Sen öldükten sonra aradan
Asırlar, seneler geçti
O nur çehrene varamadım

Güller gülsede, senin
Hasretinden hıçkırırcasına ağlıyor
Gönlüm senin için yanar
Yüreğim senin için sızlar Ya Rasulullah

Rüyamda Senin o nur dolu yüzünü
Gördüm, baktım şemailine yüzün gülmüyordu
Uyandım, sabah kuşları ötmüyordu
Kalbim buruklaştı

Yüreğim Rasulullah’ a hasret
Gönlümün gülüsün sen Ya Rasulullah
Nur-i çehren, aşkımın ateşiyle
Pervaza döner

O nur Ravzana gelemedim
Ya Rasul
Tutulan ayaklarımmıydı yoksa
Aklım mı?

O gül ravzana gelemedim
Aşkınla kavrulan şu yüreğim
Dayanamıyor artık
Ey Nebi

Senin aşkınla, yandı figanım
Gönlümün gül deryası durdu
O gül çehrene varamayacığını
Anlayınca susdu artık…