Quake 4'ü oynamaya başladığınız ilk anda sanki Doom 3 oynuyormuş hissine kapılabilirsiniz. Ama ilerleyen vakitlerde bu fikirden kurtulup oyunun ne kadar mükemmel olduğunu ve aslında Doom 3'le benzeyen yanının sadece grafik olduğunu göreceksiniz. Serinin diğer oyunlarının aksine bu kez tek tabanca takılmıyorsunuz. Zaman, zaman takım halinde ilerleyip fazla düşman sayısına pek aldırış etmeyip ortalığı dağıtabiliyorsunuz. Takım arkadaşlarınızın yapay zekası hiç de fena sayılmaz. Diğer oyunların aksine attıklarını vuruyor keratalar. Bunun yanı sıra düşmanlarında yapay zekaları fena değil. Öncelikle sürekli hareket halindeler, sağa sola zıplayıp veya yerde yuvarlanarak mermilerinizden kaçıp saldırabiliyorlar.

Oyun, yapısı gereği genelde karanlık ortamlarda geçiyor. Mesela bir koridora toplu halde giriyorsunuz ve bir anda elektrikler kesiliyor, hemen takım arkadaşlarınız fenerlerini yakıp ortamı aydınlatıyorlar. Feneri tabancamız ve makineli tüfeğimizle aynı anda kullanabiliyoruz. Fakat ilerki bölümde ele geçirdiğimiz silahlar genelde büyük olmalarından dolayı fener ile aynı anda kullanılamıyorlar. Bu da karanlık ortamlarda daha dikkatli olmamızı gerektiriyor.

Oyunun script sahneleri o kadar yerinde kullanılmış ki sanki bir film izliyormuşsunuz gibi. Senaryo ne kadar bayat olursa olsun, zaman zaman hüzünlenecek heyecanlanacak ve yerinizden zıplayacaksınız. Q4'te hepsini yaşamanız olası. Yani bir oyundan fazlası. Q4 kesinlikle bir kez oynanıp bir kenara atılması gereken bir oyun değil.