Adem i imkan sın sen
Sayısız rızık içinde
mahrum bırakmışsın herkesten
nil sessizliğinde akar gece
ve gizler seni yıldızlar
zulmetler susar fehmedemez seni
toprağa umut eker soğuk avuçlar
giderler hayallere anlar
kavuşmak için gülüşüne sessizce
tülbentten şeffaf
yollardan uzak
ararlar ararlar bulamazlar
ki onlar yusuf gibi güzel
hamza gibi güçlüdürler
onlar ki sana yinede erişemezler
ben bütün mahrumiyetimle
ve çaresizliğimle
kimim ki
ben ki onların yanın da dürdane
ve mestaneyim ben sakisiz mejliste
M. G