Ankara Hacettepe Tıp'ta okuyan üç fırlama öğrenci sabahtan biberli,
domatesli, bol yumurtalı bi menemen yapıp bunu siyah bi poşetin içine
dökmüşler. Bakkaldan iki de ekmek alıp durağa gitmişler.

Sabah saatleri, bindikleri otobüs epey bi kalabalıkmış. Bunlar yolcuları
ite kaka arka tarafa geçmişler. Bi'kaç durak sonra içlerinden biri yüksek
sesle, "Allaaah, bu otobüs amma sallıyo yaa. Ben fena oldum. Çıkartıcam
galiba" demiş. Öbür çocuklardan biri, ondan daha da yüksek bi sesle, "Amman
ortalığı batırmayalım, bende poşet var" deyip cebinden menemenli torbayı
çıkarmış. Midesi kötü olan çocuk "Ööörrgghh, aaargghh!" diye abartılı
efektlerle poşete güya kusmuş.

Zaten bu seslerden millet epey rahatsız olmuş, kadınlardan bi'kaçı hafiften
öğürmeye filan başlamış. Çocuklardan o ana kadar hiç konuşmayanı,"Bakayım mı
ne çıkardın yaa? Accayip karnım acıktı valla" demiş ve poşeti evirip çevirip
milletin içindekileri görmesini sağlamış. "Amma güzel görünüyo be! Ne
yemiştin lan böyle sabah sabah?" deyip cebinden bi kaşık çıkararak menemeni
yemeye başlamış. Diğer iki çocuk da "Dur oğlum bizde ekmek vardı" diyerek
ekmekleri çıkarmışlar ve üçü birden, torbadaki kusmuğa ekmek banarak yemeye
başlamış. Efsaneye göre bu sırada yolculardan çoğu şarıl şarıl kusuyomuş.

Bir sonraki durakta da otobüste, şaşkın şaşkın bakınan şoförle bizimkiler
hariç, bi kişi bile kalmamış...
alıntı....