Tekil Mesaj gösterimi
  #1 (permalink)  
Alt 26.01.08, 12:48
Mantequilla - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
Mantequilla
Genç Baykuş
 
Kaydolma: 26.12.07
Mesajlar: 150
Teşekkürler: 0
Üyeye 37 kez teşekkür edildi
Standart Ümit Yaşar Oğuzcan

22 Ağustos 1926 tarihinde Tarsus’ta doğdu. Eskişehir Ticaret Lisesi’nden mezun oldu. Otuz yıla yakın bankacılık sektöründe çalıştı. İstanbul’da kendi adını taşıyan sanat galerisi kurdu.

Şiire 1940’da Yedigün şairleri arasında başlayan şairin toplam 50 eser yayınladı. Şiir plakları, şarkı sözleri ve yergileriyle tanınan Oğuzcan, günümüzün en popüler şairlerindendir. Genellikle Faruk Nafiz Çamlıbel duyarlılığında ve aşk, ayrılık, özlem temaları ekseninde çoğalttığı şiirini, 1973’te büyük oğlu Vedat’ın ölmesi üzerine, hayatın boşluğu, ölüm ve acı gibi derinliklere, öz ve biçim yoğunlaştırmalarına yöneltti. Şairlik başarısını, daha etkili, aruzla yazdığı rubailerinde gösterdi. 4 Kasım 1984 tarihinde öldü.

ESERLERİ

İnsanoğlu (1947), Dolmuş (1955), Aşkımızın Son Çarşambası (1955), Bir Daha Ölmek (1956), Kör Ayna (1957), İki Kişiye Bir Dünya (1957), Beni Unutma (ilk yedi kitabından seçmeler, 1959), Karanlığın Gözleri (1960), Akıllı Maymunlar (1960), Seninle Ölmek İstiyorum (1960), Üstüme Varma İstanbul (1961), Sahibini Arayan Mektuplar (1961), Yeni Dünya Rekoru (1961), Sevenler Ölmez (1962), Çigan Gözler (1962), Ötesi Yok (1963), Hüzün Şarkıları (1963), Bir Gün Anlarsın (1965), Sadrazamın Sol Kulağı (1965), Mihribana Şiirler (1965), Taşlar ve Başlar (1966), Seni Sevmek (1966), İnşallahla Maşallah (1966), Toprak Olana Kadar (1968), Göbek Davası (1968), Ben Seni Sevdim mi (1968), Halktan Yana (1969), Aşk mıydı O (1969), Önce Sen Sonra Ben (1971), Rubailer (1972), Yalan Bitti (1975), En Eski Yalnızlığımdın Sen Benim (1978), Dikiz Aynası (yergi şiirleri, 1982),
Acılar Denizi (1977) isimli kitabı, son kitabı dışında bütün şiirlerinden seçmeler kitabıdır. Diğer seçme şiirler kitabı Şiirle 40 Yıl (1982) adını taşıyor. Bütün Şiirleri Özgür Yayınları’nda basılıyor (4 cilt, 1982-1984).



SESSİZCE ÖLMEK

Doğarken mi başladı benim son yolculuğum

Ondan mı öyle geçti o garip çocukluğum

Masallarla düşlerle beni hep aldattılar

Yaşadığım; en büyük yalandı biliyorum

Boşluğu kucaklardım uzatsam ellerimi

Düşsem diye beklerdi pusuda bir uçurum

Kol gezerdi çevremde acılar ölüm gibi

Ben ondan böyle kaldım, ondan karardı ruhum

Yağmur mu yağmazdı ne, tarlalar mı çoraktı

Neden hiç yeşermedi serptiğim onca tohum

Şimdi ölen bir şey var içimde azar azar

Ha söndü ha sönecek yıllar önce yanan mum

Susmayın biliyorum, ben bir yalan dünyada

Gürültülü yaşadım, sessizce ölüyorum
.............

Mükemmel şiirlerinden sadece bir tanesi..Mutlaka okumanız lazım arkadaşlar.
Alıntı ile Cevapla
Sponsor