Candan Erçetin:
Bu şehir insana tuzak kuruyor Bu şehir insanı uzak kılıyor Bu şehir insanı hayli yoruyor Bu şehir insanı hep kandırıyor(x2) Ceza: Senin için yazılmış her şiir Bu bedenin olsa keşke Bak bir ömrü vereceğim işte bu şehir benim Bir demir atmış ki gönlüm Yosun tutmuş limanda kalmış toprağında servetim var Anılarım çocukluğum ve geleceğim Bağlamış elimi kolumu ne kadar uzağa gitsem de kopamadım Ne kadar yakınsam ona Ben o kadar uzağım Ondan her taraf tuzak her bir yer yalan Tutulmamış ki hiç birsöz hep yalan dolan var
Candan Erçetin:
Bu şehir insana tuzak kuruyor Bu şehir insanı uzak kılıyor Bu şehir insanı hayli yoruyor Bu şehir insanı hep kandırıyor(x2)
Ceza:
Gel bu şehrin havası böyle kalsın Aynalar yalancıdır Bu şehrin dört bir yanında ayna var Alımlıdır kandırır ki anlamazsın Verilen sözler unutulur Belki yarına umut olur Fakat bu şehir unutturur Bazen hatırlatır ve ağlatır güldürür Birgün yaşarken birgün öldürür Bir türküdür bu duyduğun senin için Dikenli gül ve yaşanacak bir gündün Bu şehirde doğdum bu şehirde söndüm Candan Erçetin: Gel biz şehrin havasına hiç uymayalım Birbirimize verdiğimiz sözlerin hepsini tutalım Birde şehirli türkü tutturup karşılıklı seninle Şehre inat dert üstüne dert koymayalım, ayrılmayalım
Ceza:
Gönül bir bağlanmış ki sorma Her güneşli gün ve her yıldızlı geceyi özler o da bizim gibi Kardeşiz biz sanki yağmuruyla ıslanan Ağaç gibi kökünden bağlı kopmaz özümdür o bilinmez Sözüm var and içilmiş bir günde dört mevsimmiş Bu şehir benim mi bu şehir bizimmiş anla Pes etmedik umutla yürüdük işte hergün aynı yolda Bırakmam, terk etmem, ben gitmem bu şehirden
Candan Erçetin:
Bu şehir insana tuzak kuruyor Bu şehir insanı uzak kılıyor Bu şehir insanı hayli yoruyor Bu şehir insanı hep kandırıyor Bu şehir insana tuzak kuruyor Ceza: Gel bu şehrin havası böyle kalsın tuzakla dolmuş her yer yorulmuş tüm bedenler acep neden? Candan Erçetin: Bu şehir insanı hayli yoruyor
Ceza: BIRAKMAM TERKETMEM BEN GİTMEM