haftada bir görüyorum o da bir ortak dersimiz olduğu için.anfi kalabalık olduğu için yakınına oturamıyorum.10.000 kişilik bir fakültede görmem çok zor. o dersin olduğu günü sabırsızlıkla bekliyorum. klişeleşmiş olabilir ama konuştuğu zaman kalbimin atışını duyuyorum . gülümsediği zaman kendimi çok mutlu hissediyorum ama adını bilmiyorum