Yolunu gözlemekten vazgeçmem asla
Desen ki bana sonsuz'un sonunda geleceğim
Gelmesen de beklerim ben... seni.
İçimdeki küçücük umudu yaşatmak adına
Kalbimin topraklarına her gün yeni bir tohum ekerim
Ümitlerim yüzümü gülümsetir beklerim...

Desen ki bana hiçliğin hiç olmadığı zaman geleceğim
Hiçliğe karışsa da her şey beklerim ben seni.
Seni bana kötü anlatanları dinlemem hiç
Olmadı unutur baştan yazarım hikayemizi
Mutlu sonla biter bu sefer önceki gibi değil...

Ama dedin ki bana hiç gelmeyeceğim
Ben aldırmadım gene de beklemeye devam ettim seni.
Karşılık beklemedim ve çok yoruldum işte
Beklemek değil yorucu olan

Gelmeyeni beklemek beni yoran.