Yokluğunda

Sen varken her şey ne güzeldi
Gökyüzü bir başka mavi
Ağaçlar bir başka yeşildi..
Mecburiyet Caddesi’nin sefil asfaltını
Cilalı parke taşlarıyla döşemiştik
Yaşanır hale getirmiştik
Bu şehrin yaşanmazlığını..

Dedim ya sen varken her şey ne güzeldi
Dur durak bilmezdi zaman
Sanki garezine akıp giderdi su gibi
Göz açıp kapamak kadar kısa
Ve biz seninle bir adımda
Yıldızlara gider gelirdik sayısız..

Şimdi sen yoksun
Seninle birlikte bütün güzellikler de..

Yoksun ya,Mecburiyet Caddesi öksüz
Kaldırımları yine kırık dökük
Ben perişan boynu bükük..

Her şeyi anlıyorum anlamasına da
Sen neden yoksun?
Niçin yoksun?
Şimdi senin yokluğunda
Gündüzler kağnılara yüklenmiş
Geceler kaplumbağa sırtında…