buraya daha yeni geldim ben okurum

2.Bölüm Tanrı’nın Oyunu

Elizabeth’i odasına çıkaran abisi ona derin derin baktı.Olanlarla ilgili konuşmak istediği çok belliydi.Fakat Elizabeth abisinin ona inanmayacağını bildiği için konuşmaktan çekindi.Abisi bekliyordu.Haydi anlat bakalım seni dinliyorum bugün neler oldu diye sordu.Elizabeth olanları anlattı.Abisi duyduklarına bir yandan şaşırmış bir yandan da 10 yaşındaki bir kıza göre hayallerin normal olabileceğini düşünmüştü.Elizabeth abisine baktı.Bana inanmıyorsun değil mi diye sordu.Abisi biraz çekinerek bu tür şeylerin hayal ürünü olduğunu ve büyük ihtimal hayal gördüğünü söyledi.fakat Elizabeth gerçek olduğuna emindi.Öyle miydi?Ya gerçekten zihninin oynadığı küçük bir oyunsa?Ama böyle bir şey başta küçük olamazdı.Gerçekten yaşadığını biliyordu.Öyle olmalıydı en azından.Acaba çok mu kitap okuyordu ki böyle bir şey gördü.Hayır olamaz gerçekti her şey.Ayağa kalkmak için doğrultu fakat abisi izin vermedi.Biraz dinlenmesini istedi.Elizabeth ona kütüphanedekilere ne olduğuna bakmak için gitmek istediğini söyledi.Abisi sessiz kaldı.Elizabeth abisinin bir şeyler bildiğini anladı.Ne biliyorsun diye sordu abisine.Abisi yatağın baş ucunda doğruldu ve ellerini kenetledi.Aslında bir şeyler bilmen gerek.Bunu sana söylememem gerekirdi beklide.En azından büyüyene kadar.Ama bilmen gerek ki annen aslında ameliyat yüzünden ölmedi.Annen yaşayabilirdi fakat bunun sebebi maalesef baban.Elizabeth babasının iş yüzünden dışarıda çalıştığını biliyordu.Anlamamıştı.Abisine döndü ve ona tam olarak sordu: babamın bu işle ne alakası var?Abisi tereddütle konuşmaya başladı.Sen küçüktün annem bir tane daha çocuk istiyordu fakat babam…Elizabeth gene bir şey anlamamıştı.Babama ne oldu?!Babamız aslında küçükken onun zamanında büyü yapılan eski taş evlerin birinde ölme tehlikesi geçirmiş.Küçükmüş, tam olarak bir şeyleri kavrayamamış.Yaşlı bir kadın onu kurtarmış ama yaptıkları büyüleri gördüğü için onada yapmak zorunda kalmışlar.Oyun oynarken bu evlerde saklanmak kimin aklına gelirki?Elizabeth anlamaya başlamıştı.doğru dedi.Abisi devam etti o kadın babamıza kendi nesillerine aktaracağı ölüm büyüsünü yapmış.Yani şöyle söyleyim sen ne kadar çocuk yaparsan hangisinin doğumu erken olursa doğuran kişi iç kanama ile hayata gözlerini yumarmış.Küçük kardeşimize teyzemizin bakmasının nedenlerinden biride bu anne sevgisini tanımalı.Elizabeth babasının naptığını sordu.Abisi de ona babasının bu çocuğu istemediği söyledi.O halde niye yaptılar?Dedim ya annem çok istiyordu kurtulma şansı vardı ama erken oldu.Elizabeth bunun yaşadıklarıyla ne alakası olduğunu sordu.Abisi ona genç kız olduğu için bu lanetin geri geldiğini söylediğinde Elizabeth utanmıştı çünkü fark etmemişti.Abisi ayrıntılara girmek istemediğini söyleyip dinlenmesini söyledi.Elizabeth bunca sene ilk defa bu kadar yakın konuşmuştu abisiyle.Dinlenmeye karar vermişti Elizabeth.Sonra çantasının içine baktı ve şaka gibi o beğenmeyip yerine koyduğu kitap çıktı.Lanet olsun diyerek yere attı.Bu imkansızdı.Neden onun babası?Neden onun annesi?Şaka gibiydi!Elizabeth hıçkırıklarını tutamayarak ağlamaya başladı gerçekten olmayacak bir şeydi.O kitap çantasına nasıl da gitmişti?Tanrı’nin bir oyunumuydu bu.