Çok acımasızsın! Beni düşünmeden, acımadan yargılıyorsun. Karşıma hep acıyı çıkarıyorsun, alış diyorsun, bu senin işin diyorsun...

Çok acımasızsın! Yanlış insanların sahip oldukları ufak tefek doğruları gösteriyorsun önce. Beni yanıltıp, kaynaştırıyorsun. Sonra gerçek yüzlerini görüp ağladığımda, karşıma geçmiş gülüyorsun...

Çok acımasızsın! Koskoca dünyada beni bir başıma kouyoyrsun. Üstelik bir sürü de sorumluluk yüklüyorsun, ufacık omuzlarıma. Kimsenin yardım etmesine izin vermiyorsun...

Çok acımasızsın! En çok geceleri buluyorsun beni, en savunmasız anımda. Yanıma oturup dertlerimi dinliyorsun. Teselli etmiyorsun, üstelik daha fazla sorumluluk getiriyorsun bana...

Çok acımasızsın HAYAT, çok! Hiç acımıyorsun bana!!