ve musa ve isa ve muhammed/mehmet fikret

[sonkabus]

derdimi anlatsam harrana karşı
ova donakalır
keklik havalanmaz
gülümsemez ceylanlar
anlatamam nasıl bir hayınlıktı
nasıl bir vahşet
musa utandı kavminden
başını eğdi
isa
baba bağışla onları
ne yaptıklarını bilmiyorlar dedi utangaç
muhammedin bir damla yaş süzüldü gözlerinden
bu muydu ümmeti
katil sürüsü
.....
kıştı
toru topu çeyrek vardı yeni bir yıla
karasını beyaza katmıştı gece
zemheri soğuğuydu
üşüyorlardı
dolunaydı bir kurt uludu
hemen karşıda uludere hayattı solgun ışıklarına inat
tutuvereceklerdi uzatsalar elllerini
bir adımlık yol memleket dediğin
na şurası
ezbere bilirlerdi yıllardır teptikleri yolu
ve katırları zaten aşinaydı mayına tehlikeye ölüme
geçip gideceklerdi
sıcacık bir selamla askere dededen miras
onlar ki
gavura aman vermediler antep urfa önünde
ayrılığı gayrılığı yoktu gönüllerinin
meydan okudular koca düvele
ve elleri kenetli öldüler birbirlerine
bölen para babaları değil miydi
ve global eşkiyalar
azgın kapitalistler
baba yadigarı topraklarını
şimdi pasaport lazımdı geçmeye karşı yakaya
yıllar sonra anca kütüğe yazılan adları
kayda geçmemiş babalarının duaları
analarının okşamasıyla saçlarını hiç yaşamamış
geçeceklerdi
.....
oy heval
beyaz tepe kan revan içinde kaldı
kıyamet kavradı kervanı
boylu boyunca yarıldı dağ
eteğinde buram buram barut kokusu
acıyla kıvranarak uzandı
büktü boynunu usulca
korku dolu ve bitkin
kana doydu avlumdaki karanfil
.....
uçaklar
her biri birer seri katil
her biri otuz dört cana saldırmış
otuz dört can yoldaşı
otuz dört kanayan yara
ateş böcekleriydiler gayrı
toplanıp kenetlenen mahşer gününde
sonra dağılıveren paramparça
herkes hısım akraba
ölümüne iç içe ecelle herkes
oluk oluk kandı kar
vurulmuşlardı can evinden perme perişan
şervanın eli değdi dereye
on yedisinde ya var ya yok
cayır cayır yanmıştı
artık araftaydılar
hayat kayıvermişti ellerinden
.....
kalbim artık her gün otuz dörde bölünür
kanar şah damarım
kanar gözlerim her gün yeniden
yakar da yakar ateş topları
toplarım gencecik bedenlerin parçalarını
daha çocuk yaşta
daha gün yaşamamış
oy beni beni
yakanızda olacak mahşer gününde iki elleri
hesap gününde
günahına sevabına kefil olduğum
bujeh ve roboskide hala sıcacık akıyor kanları
ve sizi bekliyorlar reddederek ölümü
gölge vermiyor artık selviler
bir serhişin çaresizce ağlıyor

mehmet fikret/ve musa ve isa ve muhammed