|
|
|
|
30.08.06, 10:07
|
||||
|
||||
Yilmaz ErdoĞan
Ben Kalmadı
Beyoğlu'ndan Dolmabahçe'ye Taşınan Bir Aralık Akşamı Sus pus olmuş, puslu bir İstanbul muydu yüzün, yoksa çok bildik hüzünler mi taşınmıştı yüzüne Dolmabahçe de çay tadında .... Divit ucuyla yazılmış bir aşkın sureti vardı avuçlarında, tarih bir başka iklimin kıvamını gösteriyordu. Ben rehin edilmiş yelkovan gibi ... hani akreb’i seven ama Yüreği takvim yokuşlarında ... Sinemada elinin elimle terleyişinin bir anlamı olmalı, Sesinin sesimde yankılanmasının ... sanki perdedekinde Üzülmüş ya da sevinmişsin de tesadüfen akmış yüzün İçime ... Yalan! sen perdeye bakıyorsun, fikrin benim Seyir defterim de .. ve ben amerikanca bir filmi Kürtçe Seyrediyorum ... Kadın Beyoğlu'nun bir kış akşamında, Üstündeki deri montun sahibine küs, soğukluğundan Muzdarip yürüyordu ... Adam da ... Yürümek hiçbir şeyi Çözmüyordu, bazı Aralık akşamlarında ... Kadının yüzünde Bir hüzün ... Hüzünlü aralık akşamında bir yüzük ... Yüzüğün yüzünde dünya güzeli bir kadının kehaneti ... Soğuğun ve karanlığın mehameti! Hayatı, bir başkasının pantolonu gibi, küçültülmüş, Daraltılmış ... İlk sahibinin o pantolonla yaşadığı şeyler, Yani pantolonu pantolon yapan anılar, bazı ilkbahar Bereleri yüzünden yapılan yamalar, ter tüketen Yazlar ... Hepsi daraltılmış ..Yaşananlara bir beden Büyük geliyor artık hayat! Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık Olmak içinse erken ... Beni sevda yerimden vurdu yine Zaman ... Şimdi sana söyleyecek tek cümle: Bende sana yetecek kadar ben kalmadı .. YILMAZ ERDOĞAN 
|
| Sponsor |
